σεπτόμορφος

-ον, Μ

1. αυτός που έχει σεπτή, άγια μορφή

2. (το ουδ. στον πληθ. ως ουσ.) τὰ σεπτόμορφα

οι άγιες εικόνες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σεπτός + -μορφος (< μορφή)].